Społeczeństwo nieustannie narzuca nam pewne normy i zasady, których musimy przestrzegać, żeby nie zostać wykluczonym poza jego nawias. W XXI wieku podążamy za technologią, ulepszamy już dostępne sprzęty i wymyślamy nowe. Można by było pomyśleć, że wraz z postępem technicznym zmienia się światopogląd człowieka, lecz czy jest to prawda? Na każdym kroku możemy zaobserwować rasizm, homofobię, dyskryminację kobiet i w końcu temat tego artykułu – obraz toksycznej męskości.
Czym jest toxic masculinity?
Każdy z nas w swoim życiu spotkał się z presją i oczekiwaniami. Od mężczyzn oczekuje się, żeby byli silni, nie okazywali uczuć – bo przecież to kwestia kobieca, by byli zaradni finansowo, fizycznie i życiowo. Oczywiście, wychowując się w konserwatywnej rodzinie i przyjmując społeczne stereotypy za jedyną słuszną prawdę, wielu mężczyzn nie odczuwa toksycznego aspektu tych twierdzeń i sami stają się oprawcami względem innych. Jednak będąc wrażliwym, niepewnym siebie i niesamodzielnym jesteś skazany na osąd, nieprzychylne spojrzenia lub jawną dezaprobatę osób, które wmawiają Ci, że nie pasujesz do reszty. Pojawia się pytanie: jaki wpływ mają tego typu osądy na zdrowie psychiczne? Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne swoimi badaniami wykazało, że toksyczna męskość negatywnie wpływa na kondycję psychofizyczną. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat ukazano konsekwencje rozpowszechniania archetypu mężczyzny: przerywanie edukacji, większe skłonności do alkoholizmu, sięganie po substancje psychoaktywne, depresja, a co za tym często idzie – samobójstwo. Osoby mierzące się z tą „męskościową” dyskryminacją mogą liczyć na rady otoczenia, takie jak „bądź silny”, „nie mazgaj się jak baba”, „do psychologów chodzą czubki, jesteś czubek?” – to wszystko sprawia, że mężczyznom trudniej jest sięgnąć po właściwą pomoc i pozostają sam na sam ze swoim problemem.
Przedmioty nie mają płci
Jednym z fundamentalnych założeń grup walczących z opresją względem mężczyzn jest wolność. Wolność od podziałów, oczekiwań i… frustrujących zahamowań modowych. Obecnie jeszcze nie jesteśmy w stanie wyobrazić sobie sytuacji, w której normalny dla nas będzie widok mężczyzny w sukience. Nie każdy jest na tyle otwarty, by to zaakceptować, jednak także nikt nie jest w stanie podać racjonalnego powodu, dlaczego tak być nie powinno. Coraz częściej zachodnia kultura do trendów męskich wprowadza biżuterię czy makijaż, jednak jest to związane z wizerunkiem gwiazdy rocka, co w kulturze mogliśmy zaobserwować już wcześniej, ponieważ taki image serwowali nam Kurt Cobain, David Bowie czy Freddie Mercury. Obecnym przykładem przełamywania barier i odkrywania w sobie elementu kobiecego może być Harry Styles, który jako pierwszy mężczyzna w historii pozował na okładce ,,Vogue’a’’ w sukni.
Normy płciowe są głęboko ugruntowane w dzisiejszym społeczeństwie. Wspomagają je konserwatywne poglądy i przedawnione role płciowe. Czy tak długo istniejący problem zamknięcia mężczyzn w ramach określonego wzorca jest możliwy do rozwiązania? Na pewno sam fakt jego zauważenia jest już sporym progresem. Obserwując buntownicze i liberalne zachowania generacji Z pojawia się nadzieja, że to pokolenie będzie tym, które w realny sposób wpłynie na równouprawnienie i doprowadzi do tego, że wizja wolności stanie się rzeczywistością.
Źródła:
H. Walczyński: Toksyczna męskość zabija. (https://magazynkontakt.pl/toksyczna-meskosc-zabija/);
M. Kunz: Chłopcy idą na wojnę. Co to jest toksyczna męskość? (https://www.newsweek.pl/opinie/toksyczna-meskosc-co-to/5t9h458).
Tekst: Wiktoria Płatek